„Wszyscy jesteśmy tacy sami, to znaczy jesteśmy ludźmi, w taki sposób, że nikt nigdy nie jest taki sam jak ktokolwiek inny, kto żył, żyje lub żył będzie.” – odnajduję to zdanie, które zapisała Hannah Arendt i natychmiastowo przerywam lekturę, przeżywając dokładnie każde słowo.
To co nas różni jest jednocześnie elementem, który tak doskonale nas łączy. Jesteśmy jednakowi w byciu niejednakowymi. Bardzo lubię te myśli, bo może to właśnie one podpowiadają, że kategorie „obcych” oraz „innych” tak naprawdę nie stoją w opozycji do „swoich”. Może stanowią pewną intuicję budowania przestrzeni wzajemnego współistnienia poprzez stworzenie nowej kategorii „swoich innych” , czyli takich, którzy dzięki swej różnorodności są nam właśnie najbardziej bliscy.
człowiek